ZOOLATRIA

ZOOLATRIA

seu cultus animalium, qui apud Aegyptios olim hodiequeapud Indos, prodigiose frequens est, ex μετεμψοχώσεος dogmate ortum traxit; in quod processu temporum degeneravit de Immortalitate Animae doctrina, quam praeter alia a Iosepho accepcrant Aegyptii. Hinc Osiridis animam Taurum petiisse asseruerunt: Scarabaeum quoque hôc nomine Aegyptiis fuisse sacrum, tradunt Eruditi. Ab Aegyptiis propinatum venenum hausit Pythagoras, quiut eô facilius suis persuaderet, mortem simulans, sub terra septenniô latitavit: dein, quasi ex Inferis excitatus, narravit suis; se ipsum Euphorbum primo, postea Pyrandrum, tum Callicleam, denique pulchrâ facie scortum, cui nomen Alce, fuisse. Sparsum inde in alias gentes, una cum abominando hoc cultu, de quo inprimis videri poterit Petrus de Valle, Itiner. tom. 4. Theophilus Spizelius de reliter. Sinensium Sect. 13. Gerard. Ioh. Vossius, de origine et progr. Idol. etc. Vestigia eius etiam in Sacris, non obscura. Cum enim Assyriae Rex, Israelitis devictis et aliorsum translatis, colonias in terram eorum mitteret, faciebant quaeque gens Deos suos: Namhomines Babelis fecerunt Succoth Benoth et homines Cuthi fecerunt Nergalem; homines vero Chanathae fecerunt Aschimam: Havaei autem fecerunt Nibchanem et Thartakum: et Sephraaei comburebant filios suos igne Adrameleco et Hanammeleco, Diis Sepharvaiimorum, 2. Regum c. 17. v. 30. 31. Ubi Hebraei Doctores Succoth Benoth dicunt fuisse imaginem gallinae, pullis incubantis: Nergal, interpretantur gallum silvestrem; Aschimam, capram; Nibchanem, canem; Thartakkum, asinum; Adramelecum, mulum; Anammelecum, equum. Cuiusmodi superstitio forte ridicula plurimis videatur et fabulosa, sed inter Gentiles talia fuisse in usu ac veneratione saepissime, plurimorum Scriptorum testimoniis luculenter probari potest. Gallum enim in veneratione Syris fuisse, testatur Lucian. de Dea Syr. Hircum, Mendesiis, Herodot. in

Euterpe: Canem, apud alios, Cicer. de Legg. l. 1. Vide et Tiraquellum in Alexandr. Neapolitanum, l. 6. c. 26. Imo in numerum albumque suorum Deorum recepisse leguntur, Boves, Leones, Aquilas, Lupos, Crocodilos, Catos, Sorices etc. Vide Pfannerum, Syst. Theol. Gent. pur. c. 1. §. 2. Etiam apud Aegyptios,

Porrum et cepe nefas violentô frangere morsu.

O sanctas gentes, quibus haec nascuntur in hortis

Numina!

Nota Iuvenalis exclamatio est, Sat. 15. v. 9. Vide Th. Godwyn. de Ritibus Hebr. l. 4. c. 7. et supra, ubi de Diis. Sed quod de Nergal et Succoth. Benoth dictum, aliud docet Bochartus, ut suô locô vidimus. Affine Zoolatriae, consecratio animalium est, quae καθιερωμένα ζῶα appellata hinc, de quibus dictum supra, voce Azazel. item Consecratio. Alia erant ζῶα καθιερωμένα, cum quibus Regem Aegypti persequutum esse Judaeos, ex Artapano, l. de Judaeis, Eusbius, Praepar. Euang. l. 9. c. 27. scribit. Ibi enim Apim seu Mnevimbovem, et alia animalia, accipitrem, felem, ibidem coeteraque, quae pro Diis habuerant Aegyptii, intelligi, Cl. Reinesius docet, Var. Lect. l. 2. c. 5. Vide quoque Seldenum, de Diis Syris, Syntag. l. 1. c. 4. Suicerum, Thes. Eccl. voce Ζῶν. Alios.